خودارضایی یا جَلْق زدن
(همچنین اِستِمناء برای مردان و استِشهاء[۱] برای زنان) از روش‌های ارضای میل جنسی است، این عمل با انگیزش و تحریک اندام جنسی شخص از سوی خودش و یا آلات مصنوعی و ابزارهای ماشینی نیز کهآمیزش جنسی را همانندسازی می‌کنند، انجام می‌گیرد و معمولاً انجام آن تا رسیدن به اوج لذت جنسی ادامه پیدا می‌کند که در مردان همراه با بیرون پاشیدن منی و در زنان بصورت اسپاسم (سفتی عضلانی) همراه با لذت شدید در ناحیهٔ مهبلمی‌باشد.[۲] جلق‌زدن را عموماً انجام این عمل توسط خود شخص در نظر می‌گیرند اما تحریک آلت توسط فردی دیگر البته بدون آمیزش جنسی (معمولاً با دست) را نیز جلق‌زدن گویند.[۳] تقریباً ۶۰ تا ۹۰ درصد پسران نوجوان و ۴۰ درصد دختران خودارضایی می‌کنند. خودارضایی به عنوان روشی سالم، طبیعی و ایمن در نظر گرفته می‌شود که بسیاری از خطرات روابط جنسی دوطرفه و بیماری‌های مقاربتی را دربر ندارد.[۴]
(همچنین اِستِمناء برای مردان و استِشهاء[۱] برای زنان) از روش‌های ارضای میل جنسی است، این عمل با انگیزش و تحریک اندام جنسی شخص از سوی خودش و یا آلات مصنوعی و ابزارهای ماشینی نیز کهآمیزش جنسی را همانندسازی می‌کنند، انجام می‌گیرد و معمولاً انجام آن تا رسیدن به اوج لذت جنسی ادامه پیدا می‌کند که در مردان همراه با بیرون پاشیدن منی و در زنان بصورت اسپاسم (سفتی عضلانی) همراه با لذت شدید در ناحیهٔ مهبلمی‌باشد.[۲] جلق‌زدن را عموماً انجام این عمل توسط خود شخص در نظر می‌گیرند اما تحریک آلت توسط فردی دیگر البته بدون آمیزش جنسی (معمولاً با دست) را نیز جلق‌زدن گویند.[۳] تقریباً ۶۰ تا ۹۰ درصد پسران نوجوان و ۴۰ درصد دختران خودارضایی می‌کنند. خودارضایی به عنوان روشی سالم، طبیعی و ایمن در نظر گرفته می‌شود که بسیاری از خطرات روابط جنسی دوطرفه و بیماری‌های مقاربتی را دربر ندارد.[۴]
دلایل خودارضایی
علاوه بر احساس لذت جنسی، خودارضایی برای رهایی از تنش‌های جنسی بویژه در هنگامی که شریک جنسی در دسترس نیست انجام می‌شود. خودارضایی گاهی به منظور رفع اضطراب و رسیدن به آرامش صورت می‌گیرد. در نوجوانان گاهی خودارضایی با هدف کنجکاوی در خصوص دستگاه‌های تناسلی اجرا می‌شود. همچنین گاهی با هدف پیشگیری از انتقال بیماری‌های مقاربتی و یا بارداری صورت می‌گیرد. گاهی در برخی نارسایی‌های جنسی توسط پزشک نیز استمناء تجویز می‌شود.
خودارضایی استرسی
خودارضایی روانی یا به طورعامیانه «جق استرسی» به نوعی از خودارضایی گفته می‌شود که شخص از بُعد روانی خود را تخلیه جنسی می‌کند. از تفاوت‌های خودارضایی روانی با خودارضایی جنسی می‌توان به انزال دردناک و لذت جنسی کمتر در مقایسه با خودارضایی معمولی اشاره کرد. از عواملی که فرد به این نوع خودارضایی دچار می‌شود می‌توان به سرکوب‌های جنسی، ناکامی‌های اجتماعی، فشارهای روانی و افسردگی شدید اشاره کرد.[نیازمند منبع] از خودارضایی استرسی بعنوان یک بیماری روانی جنسی نامبرده می‌شود که در آن شخص بدون هیچ عامل تحریک کننده‌ای معمولا بصورت مداوم فقط به قصد کاهش استرس وسرخودگی‌های روزانهٔ خود اقدام به این عمل جنسی می‌کند. این نوع از خودارضایی بیشتر در بین مردان دیده شده و از علائم آن می‌توان به خودارضایی چندباره در طول یک روز یا هفته اشاره کرد که شخص پس ز ارگاسم احساس پشیمانی شدیدی کرده و لذت جنسی را کوتاه و دردناک تجربه می‌کند.
تأثیر بر سلامتی
در گذشته خودارضایی گونه‌ای از انحراف‌های جنسی و ذهنی شمرده می‌شد. اما اکنون از دیدگاه پزشکی هیچ مدرکی وجود ندارد که خودارضایی چه از لحاظ جسمی یا روحی روانی مضر باشد[۴]؛ با این وجود، این باور ریشه‌دار که خودارضایی باعث عوارضی همچون مشکلات عصبی، سیاهی دور چشمها، قوس کمر، کوری، سکتهٔ قلبی، مشکلات جنسی، یا لرزش دست می‌شود هنوز در میان بسیاری از عوام شایع است.[۶] امروزه متخصصان، خودارضایی را گونه‌ای از فعالیت جنسی می‌دانند که طبیعی، سالم، مطلوب و امن است. تنها هنگامی خودارضایی می‌تواند مشکل‌ساز شود که فرد را از برقراری رابطهٔ با شریک جنسی‌اش باز دارد. از نظر دکتر سعید نجفی خود ارضائی هیچ گونه ضرر جسمی ندارد، بلکه برای تخلیه انرژی لازم است.[۲]
بنا بر نظر اکثریت پزشکان و بر خلاف باور عموم، از لحاظ پزشکی خودارضایی چه در مردان چه در زنان، در صورت میانه‌روی هیچ عارضهٔ خاصی در بدن ایجاد نمی‌کند و می‌تواند نوعی از رفتار جنسی فرد محسوب شود و به حفظ سلامت جنسی انسان کمک کند.[۷][۲]خودارضایی در ریزش مو، به وجود آمدن آکنه و ضعف منی و نطفه شخص بی‌تاثیر است.[۸] همچنین استمناء در ظاهر فرد تاثیرگذار نیست.[۵] خودارضایی همچنین به خودی خود هیچ مشکل روانی و ذهنی ایجاد نمی‌کند.[۹] خودارضایی باعث برطرف شدن افسردگی می‌شود و به بالابردن اعتماد به نفس شخص کمک می‌کند.[۴] خودارضایی در ضعف بینایی و بطور کلی تحلیل قوای جسمانی هیچ نقشی ندارد.[۱۰] تنها چندین بار خودارضایی متوالی می‌تواند باعث ایجاد خستگی به مدت حدودا یک روز شود. همچنین در جوامعی که خودارضایی گناه محسوب می‌شود و دیدگاه بدی در مورد آن در بین عوام وجود دارد، خودارضایی می‌تواند بطور تلقینی باعث احساس ندامت، پشیمانی و گناه شود.[۴]
خودارضایی در اکثر زنان باعث کاهش فشارهای عصبی قبل از قاعدگی می‌شود. علاوه بر آن خودارضایی در زنان می‌تواند در اینکه چطور به ارگاسم برسند کمک کند. در مردان این عمل با افزایش زمان انزال و کنترل بیشتر آن، در رابطهٔ جنسی مفید خواهد بود.[۵]خودارضایی خصوصا در روابطی که یکی از شرکای جنسی خواهان رابطهٔ جنسی بیشتری است می‌تواند مفید واقع شود.[۴] البته زیاده‌روی بیش از حد در استمناء (بیشتر از ۲۰[۱۱] بار در ماه) می‌تواند در مردان از عوامل سرطان پروستات در آینده محسوب شود.[۱۲][۱۳] اما از طرفی استمناء مرتب خصوصاً در سنین بالای ۵۰ سال[۱۱] بخاطر دفع عوامل بیماری‌زا از داخل پروستات از بروز این بیماری پیشگیری می‌کند.[۱۴]
در سال ۲۰۰۳ یک گروه تحقیقاتی ِ استرالیایی با سرپرستی ِ گراهام گیلز از انجمن سرطان استرالیا[۱۵] به این نتیجه رسیدند که خودارضایی به طور مکرر، احتمال ابتلا به سرطان پروستات در مردان را کاهش می‌دهد. مردانی که در دههٔ سوم زندگی خود (۲۰ تا ۳۰)، به طور متوسط ۵ بار یا بیشتر در هفته انزال داشتند، به طور قابل توجهی با خطر کمتر ابتلا به سرطان پروستات روبرو بودند. با این وجود این آزمایش‌ها نتوانستند ارتباط عِلّی مستقیم بین این دو را نشان دهند. این پژوهش همچنین نشان داد که افزایش تعداد دفعات انزال از طریق خودارضایی در مقایسه با افزایش انزال‌های ناشی از آمیزش جنسی برای افراد مذکر سودمندتر است. زیرا آمیزش جنسی با خطر ابتلا به بیماری‌های آمیزشی همراه است که این خود می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.
البته این مزیت به سن افراد نیز بستگی دارد. تحقیقی دیگری در سال ۲۰۰۸ نشاان داده که انزال‌های مکرر بین سنین ۲۰ تا ۴۰ سالگی می‌تواند با خطر بیشتر ابتلا به سرطان پروستات همبستگی (و نه رابطهٔ علی) داشته باشد. اما در همین تحقیق معلوم شد که انزال‌های مکرر در دههٔ ششم (۵۰ تا ۶۰) زندگی فرد، می‌تواند با خطر کمتر ابتلا به سرطان پروستات همبستگی داشته باشد.[۱۶]
در مواردی دیده شده که داشتن خودارضایی در بلندمدت برای مردان باعث ناتوانی او در نعوظ در فعالیت‌های جنسی بعدی او شده است.[نیازمند منبع] استمنا یک یا دو بار در هفته همچنین می‌تواند باعث افزایش تولید گلبول‌های سفید خون در مردان شود و از این طریق سیستم ایمنی بدن را بهبود بخشد.[۱۷]
در زنان، این باور عامی که خودارضایی رسیدن به ارگاسم را کند می‌کند یا باعث مختل‌شدن یا کم‌شدن لذت جنسی در آنها می‌شود صحت ندارد. حتی مشاهدات نشان می‌دهد زنانی که خودارضایی می‌کنند از آنجا که مناطق حساس جنسی خود را بهتر درک کرده‌اند با هدایت‌کردن شریک جنسی خود زودتر و بهتر به اوج لذت جنسی می‌رسند.[۴]
در افراد مذهبی و جوامعی که خودارضایی در آن مذموم است در فرد ممکن است در طی خودارضایی یا پس از آن احساس ندامت یا انجام گناه دست دهد[۴]. اما از طرفی خودارضایی باعث بهبود خواب فرد و کاهش استرس می‌شود. این عمل همچنین سبب بهبود حس احترام به نفس در شخص می‌گردد و با افزایش ترشح اندروفین در مغز، فرد سلامتی روحی و جسمی را احساس می‌کند.[۱۸]
درگاه : http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%84%D9%82_%D8%B2%D8%AF%D9%86#.D8.AA.D8.A3.D8.AB.DB.8C.D8.B1_.D8.A8.D8.B1_.D8.B3.D9.84.D8.A7.D9.85.D8.AA.DB.8C
دانشنامه آزاد . ویکیپدیای پارسی
